- νοίκι
- loyer
Ελληνικό-Γαλλικό λεξικό. 2015.
νοίκι
Regardez d'autres dictionnaires:
νοίκι — το ενοίκιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἐνοίκιον, ουδ. τού επιθ. ἐνοίκιος, με σίγηση τού αρκτικού ε ] … Dictionary of Greek
νοίκι — το ενοίκιο, μίσθωμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αναμισθωτής — ο θηλ. τρια 1. αυτός που δίνει ξανά κάτι με νοίκι: Ο αναμισθωτής ζητούσε τώρα μεγαλύτερο νοίκι. 2. αυτός που παίρνει ξανά κάτι με νοίκι: Ο αναμισθωτής ήθελε μικρή μονάχα παράταση της μίσθωσης … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αναμισθώνω — ωσα, ώθηκα, ωμένος 1. παίρνω κάτι ξανά με νοίκι, ξανανοικιάζω: Αποφάσισε να αναμισθώσει το σπίτι για τρία χρόνια. 2. δίνω κάτι ξανά με νοίκι, ξανανοικιάζω: Αναμίσθωσε το διαμέρισμα που είχε για δυο χρόνια … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
-άτορας — κατάλ. αρσ. ουσιαστικών της μεσαιωνικής και κυρίως της νέας Ελληνικής με μικρή παραγωγικότητα. Η κατάλ. αυτή συνάπτεται τόσο με ουσιαστικά (πρβλ. άλογο αλογάτορας, μαγαζί μαγαζάτορας, αποστολή αποστολάτορας, παιγνίδι παιγνιδάτορας, νοίκι… … Dictionary of Greek
-ιάζω — κατάληξη ρημάτων τής Νέας Ελληνικής, η οποία εμφανίζεται: α) σε ρήματα που έχουν σχηματιστεί με την αρχ. κατάλ. άζω και προέρχονται από ουσ. ή επίθ. με θεματικό φωνήεν ι [πρβλ. αγιάζω (< άγιος), αιφνιδιάζω (< αιφνίδιος), εφοδιάζω (<… … Dictionary of Greek
ενοίκιο — και νοίκι, το (AM ως επίθ. ἐνοίκιος, ον) [ένοικος] 1. το τίμημα για την εγκατοίκηση ή τη χρήση οικήματος («ὤκει παρ ἑτέροις ἐνοίκιον οὐ πολὺ τελών», Πλούτ.) 2. μίσθωμα, τίμημα για ενοικίαση κάθε χώρου αρχ. 1. ως επίθ. ἐνοίκιος, ον αυτός που ζει… … Dictionary of Greek
ενοικάρης — ο νοικάρης*. [ΕΤΥΜΟΛ. < (ε)νοίκι(ο) + άρης*] … Dictionary of Greek
ενοικιακός — ἐνοικιακός και ἐνοικικός, ή, όν (Μ) [ενοίκιον] κατάλληλος για νοίκιασμα. επίρρ... ἐνοικικῶς με καταβολή ενοικίου, με νοίκι … Dictionary of Greek
νοικάρης — ο, θηλ. νοικάρισσα ενοικιαστής. [ΕΤΥΜΟΛ. < νοίκι + κατάλ. άρης (πρβλ. λυρ άρης)] … Dictionary of Greek
νοικάτορας — ο ενοικιαστής, νοικάρης. [ΕΤΥΜΟΛ. < νοίκι + κατάλ. άτορας (πρβ. μαγαζ άτορας, συμβουλ άτορας)] … Dictionary of Greek
